Die taal waarna ek verwys, is eerder gesindheid.  Gesindheid maak 'n verskil tussen mense.  As daar opregtheid is en 'n wil om tot iemand anders deur te dring en 'n positiewe verskil in daardie persoon se lewe te maak, is dit gesindheid wat dit te weegbring.  Dit is die vrugte van die Gees waarna Paulus verwys: liefde, geduld, sagmoedigheid, ens.  Dit gaan baie selde ongemerk by die ontvanger daarvan verby en dit word nog meer selde nie waardeer nie.

 

                   CHRISTELIKE TAAL

 

Goddelike liefdestaal

word nie deur klankgolwe

en frekwensies beperk-

dit is kommunikasie

wat oor alle grense strek.

Ras, kultuur, selfs eie

moedertaal swig daarvoor

en ook dowe mense kan

dit praat en hoor.

 

Die praat van hierdie

taal word nie deur

lippe en tong bepaal-

dit is 'n gesindheid wat

uit die hart uitstraal.

Deernis word deur

blink oë oorgesein

en 'n hand om die skouer

bevestig innige samesyn.

 

Hierdie taal is nie net

bedoel om met jou

medemens te kommunikeer-

dit is 'n liefdesoffer

om God Drie - enig te eer.

Hierdie taal word nie

aan moedersknie geleer -

die Gees verander jou denke -

dit is 'n gawe van die Heer.