Hierdie vers het 'n interessante aanloop gehad.  Iemand het eendag vir my gesê dat hierdie voël se naam eintlik 'n paradoks is.  Ek moes eers die woordeboek nader trek om die betekenis van paradoks te verstaan.  Dit beteken dat die woord of begrip in teenstelling is met wat dit genoem word, in hiedie geval, 'n manlike naam vir 'n vrou.  Nou ja, dis nie so ongewoon nie en in hierdie geval is dit suiwer die gevolg van die klank van die voël se roep.  Die storie het my toe aan die dink gesit veral rondom dinge wat paradoksaal is en moontlike geestelike afleidings wat daaruit gemaak kan word.  Paulus, as hy oor die huwelik praat, sê mos: "Mans julle moet julle vrouens liefhê'" maar hy sê

 ook: "Julle moet mekaar liefhê". So, wat vir die een geld, geld vir die ander.

 

                      PIET MY VROU

 

Hoog uit 'n boom

roep die Koekoekmannetjie na sy wyfiemaat

"Piet my vrou! Piet my vrou!"

Piet? 'n Paradoks !

Waarom 'n man se naam vir Koekoek se vrou.

Is dit net toevallig

dat die voël se fluit die naamklank mimeer

of is daar dalk

'n groot waarheid uit hierdie paradoks te leer?

 

Moet ek as man

nie meermale vir my vrou soos 'n eggenote wees

sodat ek voluit kan verstaan

die inhoud van haar vreug en vrees

en ook toelaat

dat sy soms die rol as my man aanvaar

sodat ek kan onthou

sy is deur God geskenk as my grootste steunpilaar?

 

God het dit immers goedgedink

dat die mens nie alleen sal leef

maar het hom 'n maat gegee

sodat die Heilige Gees

met die huwelik 'n driedubbele tou kan weef.

 

Piet my vrou! Piet my vrou!

 

Is dit moontlik dat die roep van die Koekoekmannetjie

so 'n groot geheim kan inhou?

 

Dat 'n Koning 'n dienskneg kan wees

is ook paradoksaal

maar dit is die volle realiteit

van Jesus se lewensverhaal